piše:
Džefri Smit
Ruski biolog Aleksej Surov i njegove kolege pokušali su otkriti da li genetski
modifikovana soja kompanije Monsanto, koja se gaji na 91% površine pod sojom u
Sjedinjenim Državama, vodi problemima u porastu ili reprodukciji. Ono što je on
otkrio moglo bi uzdrmati temelje multi-milijarderske industrije.
Nakon hranjenja hrčaka dvije godine kroz tri generacije, oni koji su bili
hranjeni GMO hranom, a naročito grupa hranjena maksimalnom količinom GMO soje,
pokazali su užasavajuće rezultate. Do treće generacije, većina hrčaka hranjenih
GMO sojom postalo je sterilno. Oni su takođe sporije rasli i imali visoku stopu
smrtnosti među mladuncima.
Ako ovo nije dovoljno šokantno, neki hrčci iz treće generacije imali su dlake
koje su rasle u njihovim ustima - fenomen rijetko viđen, ali očigledno ne među
hrčcima hranjenim GMO sojom.
Studija, provedena zajednički od strane Surovljevog Instituta za ekologiju i
evoluciju Ruske akademije nauka i Nacionalnog saveza za gensku sigurnost,
očekuje se da bude objavljena za tri mjeseca (juli 2010), tako da ćemo za
tehničke detalje morati sačekati. Ali Surov je skicirao osnovne podatke i poslao
mi na mejl.
On je koristio Kembelove hrčke, koji se brzo razmnožavaju, podijeljene u 4
grupe. Svi su hranjeni normalnom količinom hrane, s tim što je prva grupa
hranjena bez soje, druga sa ne-GMO sojom, treća GMO sojom, i četvrta sa većim
količinama GMO soje. Oni su koristili pet parova hrčaka po grupi, od kojih je
svaki imao 7-8 legala, ukupno 140 životinja.
Surov je rekao Glasu Rusije:
“U početku je sve bilo u redu. Međutim, primijetili smo vrlo ozbiljan efekat
kad smo odabrali nove parove iz njihove mladunčadi i nastavili ih hraniti kao i
ranije. Porast ovih parova je bio sporiji, a seksualnu zrelost su postigli
kasnije. “
On je odabrao nove parove iz svake grupe, koji su dali novih 39 legala. Bilo je
52 mladunčadi u kontrolnoj grupi i 78 u grupi koja je hranjena ne-GMO sojom. U
grupi hranjenoj GMO sojom je, međutim, rođeno samo 40 mladunčadi, od kojih je
25% umrlo. To je pet puta veća stopa smrtnosti od 5% u kontrolnoj grupi. Od
hrčaka koji su jeli velike količine GMO soje, samo jedna ženka je imala mladunce
- 16-oro, od kojih je 20% umrlo.
Surov je rekao “mali brojevi u F2 [trećoj generaciji] pokazali su da su mnoge
životinje bile sterilne.”
Objavljeni rad će takođe uključivati
mjere
veličine organa za treću generaciju životinja, uključujući testise, slezenu,
maternicu, itd. I ako tim uspije doći do sredstava, analiziraće takođe nivo
hormona prikupljenih u uzorcima krvi.
Dlake rastu u ustima
Ranije ove godine, Surov je bio ko-autor jednog rada objavljenog u Doklady
Biological Sciences, koji pokazuje da u rijetkim slučajevima, dlake rastu u
džepovima u unutrašnjosti usta hrčaka.
“Neki od džepova imali su po jednu dlaku, drugi debele pramenove bezbojnih ili
pigmentiranih dlaka koje su dostizale žvakaću površinu zuba. Ponekad, red zuba
je bio okružen četkama dlaka sa obje strane. Dlake su rasle vertikalno i imale
oštar kraj, često prekrivene grudvama sluzi. “
(Slike ovih pramenova dlaka su zaista odvratne.)
U zaključku studije autori pretpostavljaju da uzrok ovog zapanjujućeg nedostatka
može biti ishrana hrčaka. Oni pišu: “Ova patologija može biti izazvana
elementima u hrani kojih u prirodnoj ishrani nema, kao što su genetski
modifikovani sastojci (GMO soja ili kukuruz) ili kontaminanti (pesticidi,
mikotoksini, teški metali itd.). “Zaista, broj hrčaka sa dlakama u ustima je bio
mnogo veći u trećoj generaciji životinja hranjenih GMO sojom nego što je Surov
ikad vidio.
Preliminarno, ali zloslutno
Surov upozorava na donošenje ranih zaključaka. On kaže: “Sasvim je moguće da GMO
sam po sebi ne uzrokuje ove efekte.” Prioritet za njega je napraviti analizu
komponenti hrane, kako bi se otkrilo šta je uzrok ovih efekata i koji su njihovi
mehanizmi.
Osim GMO-a, to bi mogli biti kontaminanti, ili povišene doze ostataka herbicida,
kao što je Roundup. Nivo ovog pesticida je u stvari mnogo veći u ovoj soji,
zvanoj “Roundup Ready”. Geni bakterija usađeni su u njihov DNK kako bi biljke
bile tolerantne na Monsantov Roundup herbicid. Zbog toga, GMO soja uvijek nosi
veće opasnosti od povećanog sadržaja pesticida, što ide zajedno sa svim
nuspojavama genetskog inženjeringa.
Godine reproduktivnih poremećaja životinja hranjenih GMO hranom
Surovljevi hrčci su samo najnovije životinje koje pate od reproduktivnih
poremećaja nakon konzumiranja GMO hrane. U 2005, Irina Ermakova, takođe sa ruske
akademije nauka, otkrila je da više od polovine beba od majki pacova hranjenih
GMO sojom umrlo u roku od tri sedmice. Ovo je takođe pet puta više od stope
smrtnosti od 10% u grupi hranjenoj ne-GMO sojom. Mladunčad iz GMO grupe takođe
su bila manja i sterilna.
Slučajno je laboratorija, nakon što je
Ermakova sprovela eksperiment, nastavila hraniti sve pacove komercijalnom
hranom za pacove koja sadrži GMO soju. U roku od dva mjeseca, stopa smrtnosti
mladunčadi u čitavoj laboratoriji dostigla je 55%.
Kada je Ermakova hranila mužjake pacova
GMO sojom, njihovi testisi promijenili su boju od normalne roze do tamnoplave!
Italijanski naučnici našli su
slične promjene na testisima miševa (PDF), uključujući i oštećenja
spermatozoida. Dalje, DNK embriona od miševa roditelja hranjenih GMO sojom
funkcionisala je drugačije.
Istraživanje austrijske vlade objavljeno u novembru 2008. pokazalo je da što se
više miševi hrane GMO kukuruzom,
više se smanjuje broj i veličina mladunčadi (PDF).
Farmer iz centralne Ajove DŽeri Rosman takođe je imao problema sa svinjama i
kravama koje su postajale sterilne. Neke od njegovih svinja su čak imale lažne
graviditete ili su rađale opne ispunjene vodom umjesto fetusa. Nakon mjeseci
istraživanja i testiranja, konačno je otkrio da je problem hrana sa GMO
kukuruzom. Svaki put kad bi neke novine, časopis ili TV emisija govorili o
Džerijevim problemima, on je dobijao pozive mnogih poljoprivrednika koji su se
žalili na sterilnost svoje stoke, povezane s GMO kukuruzom.
Istraživači sa Baylor koledža za medicinu slučajno su otkrili da pacovi odgajani na prostirci od usitnjenih kukuruznih klipova “niti se razmnožavaju niti ispoljavaju reproduktivno ponašanje.” Testovi na kukuruznom materijalu otkrili su dva sastojka koji su zaustavili reproduktivni ciklus ženki “u koncentracijama koje su približno dvjesta puta manje od normalnih fitoestrogena.” Jedan sastojak takođe ograničava muško reproduktivno ponašanje a obje te supstance doprinose rastu ćelija kancera dojke i prostate na vještačkim kulturama. Istraživači su otkrili da je količina tih supstanci varirala u zavisnosti od sorte GMO kukuruza. Usitnjeni klip koji se koristi na Baylor koledžu vjerovatno je iz centalne Ajove, iz okoline farme Džerija Rosmana i drugih koji se žale na sterilitet stoke.
U Harjani, Indija, tim istraživača-veterinara izvještava da bivoli koji se hrane sjemenom GMO pamuka pate od neplodnosti, kao i čestih pobačaja, prevremenih partusa, i prolapsusa maternice. Mnogi odrasli i mladi bivoli takođe su umrli na misteriozan način.
Naučnici koji otkrivaju negativne rezultate u vezi GMO redovno bivaju napadani, ismijavani, uskraćuju im se finansijska sredstva, pa čak dobijaju i otkaze. Kada je Ermakova prijavila visoku stopu smrtnosti mladunčadi među potomstvom hranjenim GMO sojom, na primjer, ona je pozvala naučnu zajednicu da ponovi i provjeri njene preliminarne rezultate. Ona je takođe tražila dodatna sredstva za analizu sačuvanih organa. Umjesto toga, ona je napadnuta i ocrnjena. Uzorci su ukradeni iz laboratorije, radovi su bili spaljeni na njenom stolu, i rekla je da joj je šef, pod pritiskom svog šefa, rekao da prestane raditi istraživanja sa GMO. Niko do sad nije ponovio jednostavne i jeftine studije Ermakove.
U pokušaju da joj ponudi simpatije, jedan od njenih kolega rekao je da bi možda GMO soja mogla riješiti problem prenaseljenosti na zemlji!
Surov izvještava da do sada nije bio pod bilo kakvim pritiskom.
Bez detaljnih ispitivanja, niko ne može tačno reći šta je uzrok reproduktivnih problema ruskih hrčaka i pacova, italijanskih i austrijskih miševa, i stoke u Indiji i Americi. I možemo samo nagađati o odnosu između uvođenja genetski modifikovane hrane u 1996., sa odgovarajućim porastom broja beba niske porođajne težine, sterilitetom i drugim problemima među američkom populacijom. No mnogi naučnici, lekari i zabrinuti građani ne misle da bi javnost trebala izigravati laboratorijske životinje za masovne nekontrolisane eksperimente biotehnološke industrije.
Aleksej Surov kaže: “Mi nemamo pravo na upotrebu GMO-a dok ne shvatimo moguće nuspojave, ne samo zbog sebe nego i zbog budućih generacija. Mi svakako trebamo detaljne studije koje će razotkriti ovo. Bilo koja vrsta kontaminacije mora biti ispitana prije nego što dođe u upotrebu, a GMO je samo jedna od njih. “
Objavljeno na: Institute for responsible technology